Równie ważny jak skład posiłków jest ich rozkład (liczba w ciągu dnia) i pory podawania.

Chorzy stosujący insulinoterapię powinni spożywać posiłki regularnie 5–7 razy dziennie, w zależności od wskazań. Poza głównymi posiłkami powinny być przewidziane tzw. przekąski, czyli dodatkowe małe posiłki. Ich wartość energetyczną należy naturalnie uwzględniać przy obliczaniu kaloryczności diety – zasadnicze posiłki muszą więc być mniejsze. Bardzo wskazane jest spożycie ostatniej małej przekąski późnym wieczorem, przed położeniem się do łóżka (tzw. przekąska przed zaśnięciem).

Spożywanie częściej mniejszych posiłków jest bardzo pomocne w utrzymywaniu stężenia glukozy we krwi na poziomie bliskim normy, a jednocześnie umożliwia najefektywniejsze wykorzystanie podawanej insuliny. Znacznie zmniejsza się dzięki temu ryzyko zarówno hipoglikemii, jak i hiperglikemii.   

Najistotniejszą sprawą jest wybór pory i wielkości posiłków, tak aby były zharmonizowane z działaniem insuliny. Jeśli bowiem glukoza dostarczona będzie z pożywieniem w momencie, gdy insulina nie działa bądź to działanie jest bardzo słabe, zwiększy się stężenie tego cukru we krwi i nasili się hiperglikemia. I odwrotnie, jeśli nie dostarczymy odpowiedniej ilości glukozy w okresie działania insuliny, zmniejszy się stężenie glukozy we krwi i powstanie hipoglikemia. Tak więc, planując spożycie posiłku, trzeba zawsze zadać sobie pytanie, kiedy insulina wstrzykiwana przed posiłkiem zacznie działać, kiedy przypadnie szczyt jej działania i jak silne będzie to działanie. Te dane określają w istocie, jak dany posiłek będzie przyswojony – czy po jego spożyciu powstanie odpowiednie stężenie glukozy, czy też będzie ono zbyt duże lub zbyt małe.

PAMIĘTAJ !!!

- Pora posiłku musi być skoordynowana z porą wstrzyknięcia insuliny, a wielkość posiłku musi być zharmonizowana z wielkością dawki.

- Rygorystyczne przestrzeganie pór i wielkości posiłków jest szczególnie istotne w przypadku chorych stosujących konwencjonalną insulinoterapię.

- Chorzy wstrzykujący insulinę 1 lub 2 razy dziennie powinni pilnie przestrzegać pór posiłków ustalonych wcześniej i skoordynowanych z rozkładem siły działania preparatów insuliny, które wstrzykują.

- Terminarz spożywania posiłków w kolejnych dniach powinien być jednakowy, podobnie jak dawki insuliny. Zwłaszcza ilość węglowodanów w kolejnych posiłkach i kolejnych dniach musi być podobna, a więc ściśle zgodna z przepisem. W ten sposób zmniejsza się ryzyko poinsulinowej hipoglikemii.

- Osoby stosujący 3–4 wstrzyknięcia insuliny, zwłaszcza za pomocą wstrzykiwacza (penu), lub też pompę insulinową mają większą swobodę. Mogą oni przesuwać pory wstrzyknięć insuliny i spożywania posiłków w granicach 2–3 godzin, odpowiednio do zmiennego planu dnia. Mogą też, spodziewając się większego niż to przewiduje przepis posiłku, wstrzyknąć przed nim dodatkowo 2–4 jm. insuliny szybko działającej.

Stosowanie planu żywienia daje wielorakie korzyści zarówno doraźne, jak i długotrwałe. Doraźne korzyści polegają na zapewnieniu lepszego przyswajania składników odżywczych dostarczanych z pożywieniem, utrzymywaniu prawidłowego lub prawie prawidłowego stężenia glukozy we krwi, niewystępowaniu glukozurii i zmniejszeniu niebezpieczeństwa hipoglikemii. Dzięki temu będziesz się lepiej czuć, staniesz się silniejszy, będziesz mieć więcej sił życiowych.

Przy starannym realizowaniu planu żywienia niejednokrotnie możliwe jest zmniejszenie dobowej dawki insuliny, gdyż np. przy normalizacji masy ciała zmniejsza się insulinooporność komórek.

Długotrwałe korzyści ze stosowania planu żywienia polegają na przeciwdziałaniu i zapobieganiu późnym powikłaniom cukrzycy. Jak wiadomo, powikłania te, polegające głównie na uszkodzeniu większych i bardzo małych naczyń krwionośnych, spowodowane są w znacznym stopniu zbyt dużym stężeniem glukozy we krwi. Aby zaś to stężenie utrzymać na optymalnym poziomie, potrzeba nie tylko intensywnej insulinoterapii, ale i prawidłowego żywienia. Ograniczenie – zgodnie z zasadami tego żywienia – ilości cholesterolu i tłuszczu w pokarmach dodatkowo przeciwdziała powstawaniu miażdżycy. Dlatego warto ustalić Twój plan żywienia i stosować go. Jest to Twoja życiowa szansa.