1. Upośledzenie tolerancji glukozy

U około 10% ludzi, zwłaszcza w starszym wieku, występują zaburzenia polegające na powstawaniu nieco większych niż u osób zdrowych, ale nie tak wysokich jak w cukrzycy, stężeń glukozy we krwi. Jeśli po podaniu doustnie testowej dawki 75,0 g glukozy glikemia w 120 minucie mieści się w zakresie 140-199 mg/dl (7,8 - 11,0 mmol/l) to stan taki określa się mianem upośledzenia tolerancji glukozy. Nierzadko jest to wczesna forma rozwoju cukrzycy typu 2. Upośledzenie tolerancji glukozy sprzyja także powstawaniu chorób tętnic, wymaga więc obserwacji lekarskiej i leczenia podobnie jak cukrzyca.

2. Zwiększenie stężenia glukozy we krwi na czczo

Za odrębną nieprawidłowość uznawane jest obecnie zwiększenie tylko glikemii na czczo - stężenie glukozy jest równie lub większe niż 5,6 mmol/l (100 mg/dl) i równe lub mniejsze niż 7,0 mmol/l (125 mg/dl) przy stężeniu glukozy we krwi 2 godziny po doustnym podaniu testowej dawki 75,0 g glukozy mniejszym niż 7,8 mmol/l (140 mg/dl).

3. Osoby o zwiększonym ryzyku zachorowania na cukrzycę

Do grupy o zwiększonym ryzyku zachorowania na cukrzycę należą:

- najbliżsi krewni chorych na cukrzycę

- osoby, u których wykrywano w przeszłości upośledzenie tolerancji glukozy

- kobiety, które przebyły cukrzycę ciężarnych

- osoby, u których wykryto przeciwciała przeciwwyspowe itd.